Του Γιώργου Δημητρακόπουλου
Οι πρόσφατες διαδηλώσεις στο Σουδάν όπου χιλιάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν μπροστά από στρατιωτικά κτίρια ζητούσαν την παραίτηση του Προέδρου Omar Hassan al Bashir ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία από το 1989, οι πολυπληθέστατες διαδηλώσεις στην Αλγερία που είχαν ως αποτέλεσμα την παραίτηση, την περασμένη εβδομάδα του Προέδρου Abdelaziz Bouteflika ο οποίος κυβερνούσε τη χώρα τα τελευταία 20 χρόνια και οι βίαιες διαδηλώσεις στην Αίγυπτο με αφορμή τον εορτασμό της επετείου της « Αραβικής Άνοιξης», έχουν αρκετό από το «άρωμα» εκείνων των εξεγέρσεων του 2011 και σαφώς θέτουν ερωτήματα για πιθανές νέες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Βορείου Αφρικής στο μέλλον.
Αν και πρόκειται για τρεις διαφορετικές χώρες και φυσικά τρεις σχετικά διαφορετικούς λαούς εντούτοις υπάρχουν και στις τρεις περιπτώσεις αρκετά κοινά σημεία. Το πρώτο αφορά στο γεγονός ότι οι διαδηλώσεις ήταν πολυπληθείς και οι διαδηλωτές ήταν άνθρωποι όλων των ηλικιών αν και οι νέοι υπερτερούσαν. Το δεύτερο αφορά στο γεγονός ότι και στις τρεις περιπτώσεις οι διαδηλωτές στράφηκαν εναντίον Προέδρων στους οποίους προσάπτουν την κατηγορία ότι κυβερνούν αυταρχικά και δεν σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών ζητώντας την παραίτηση και την αποχώρηση τους από την κρατική εξουσία, και το τρίτο ότι οι διαδηλωτές ζητούσαν αλλαγή της πολιτικής , ιδιαίτερα της οικονομικής ώστε αφενός να τεθεί τέλος στη διαφθορά και αφετέρου η οικονομία να λειτουργεί προς το συμφέρον του συνόλου των πολιτών και όχι μόνο προς το συμφέρον των καθεστώτων και του στενού κύκλου των «ημετέρων» τους.
Αν και το νόημα και τα μηνύματα των εξεγέρσεων του 2011 που έμεινε στη ιστορία με την ονομασία « Αραβική Άνοιξη» θεωρούνται από αρκετούς , ακόμη διφορούμενα , οι πρόσφατες μαζικές διαδηλώσεις έφεραν στο νου τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, με αποτέλεσμα ορισμένοι ειδικοί να διερωτηθούν αν « η ιστορία επαναλαμβάνεται». Αυτό βέβαια θα φανεί τους αμέσως επόμενους μήνες κυρίως στην περίπτωση της Αλγερίας όπου θα διεξαχθούν σύντομα νέες Προεδρικές εκλογές μετά και την παραίτηση του νυν Προέδρου Buteflika και των επαφών του νέου Πρωθυπουργού Noureddin Bedoui για σχηματισμό Κυβέρνησης.
Στην περίπτωση του Σουδάν παρά το γεγονός ότι από τις 22 Φεβρουαρίου έχει επιβληθεί στρατιωτικός νόμος και παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Bashir προχώρησε σε ανασχηματισμό της Κυβέρνησης του που όμως χαρακτηρίστηκε υποτυπώδης και άνευ σημασίας, οι διαδηλώσεις φαίνεται ότι θα συνεχιστούν, ιδιαίτερα μάλιστα αφού λόγω και της εκεί παρουσίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μετά από σχετική «πρόσκληση του ιδίου του Προέδρου, έχουν επιβληθεί πολιτικές σκληρής λιτότητας που έχουν στην κυριολεξία εξουθενώσει τον λαό της χώρας.
Στην περίπτωση της Αιγύπτου τα πράγματα είναι μάλλον διαφορετικά. Και τούτο γιατί ο Πρόεδρος Αλ Σίσσι που ανέλαβε την εξουσία αφού ανέτρεψε τον Πρόεδρο M. Morsi και στην ουσία την Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία μετά την ανατροπή του Προέδρου Μουμπάρακ κυβερνούσε τη χώρα, έχει κατοχυρώσει και με τη νίκη του στις Προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν το 2018 και με αναθεώρηση του Συντάγματος την παραμονή του στην εξουσία για αρκετά ακόμη χρόνια. Έτσι οι πρόσφατες διαδηλώσεις πέρα από τα αιτήματα και την κριτική για αυταρχική διακυβέρνηση που διατύπωσαν οι διαδηλωτές, θεωρήθηκαν και ως ένα μήνυμα –προειδοποίηση προς όσους διατηρούν στενές σχέσεις με τον κ. Σίσσι και την κυβέρνηση του, ξεκινώντας από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. D. Trump τον που υποδέχθηκε τον Πρόεδρος της Αιγύπτου στις ΗΠΑ από χθες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πρόσφατες διαδηλώσεις και το περιεχόμενο τους πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη ιδιαίτερα μάλιστα αφού σε συνδυασμό και με όσα συμβαίνουν ήδη στη Λιβύη, προς το παρόν τουλάχιστον, ενισχύουν την αβεβαιότητα για το μέλλον της επίσης ευαίσθητης και γεωπολιτικά σημαντικής περιοχής της Βόρειας Αφρικής
*Ο Γιώργος Δημητρακόπουλος είναι διεθνολόγος, ανήκει στην παλαιότερη εκδοτική οικογένεια που δραστηριοποιείται στον περιφερειακό τύπο.’Εχει διατελέσει σύμβουλος του πρωθυπουργού(1983-1986) σύμβουλος στο υπουργείο εξωτερικών(1986-1989) διευθυντής της εφημερίδας Ελευθερία (1990-1994) ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( 1994-2009) σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος της Ελευθεροτυπίας.
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος.
