AllTimeClassic

Το Οχι που αντέταξε ο τότε Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς στις απαράδεκτες και εκβιαστικές απαιτήσεις που του έθεσε ο τότε πρέσβης της Ιταλίας Γκράτσι ήταν μια γενναία πράξη με μεγάλη ιστορική σημασία αλλά και διαχρονική αξία. Τα γεγονότα που επακολούθησαν είναι γνωστά. Ήταν λίγο μετά τις 03:00 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, όταν η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στο σπίτι του στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, λιμένες, αεροδρόμια κλπ., για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά την επίσημη διπλωματική γλώσσα, την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre», (δηλαδή, λοιπόν, έχουμε πόλεμο, εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.

Ο ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή:

“Μόλις καθίσαμε, του είπα ότι η κυβέρνησή μου μού είχε αναθέσει να του κάνω μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια του έδωσα το κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή φωνή: «Alors, c’est la guerre!» (λοιπόν έχουμε πόλεμο) .Του απάντησα ότι η ιταλική κυβέρνηση ήλπιζε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα δεχόταν τα αιτήματά της και θα άφηνε να περάσουν ελεύθερα τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία θα άρχιζαν τις μετακινήσεις τους στις 6 το πρωί. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε πως θα μπορούσα να σκεφτώ ότι ακόμα και αν είχε πρόθεση να ενδώσει θα του ήταν δυνατόν μέσα σε τρεις ώρες να λάβει τις διαταγές του βασιλιά και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες για την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων.”

Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής στην παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ».

                      Εφημερίδα εποχής “Η βραδυνή” 6 Απριλίου 1941 φωτογραφία wikipedia

 Το ίδιο γνωστή είναι και η γενικότερη συνεισφορά της Ελλάδας στο πλευρό των Συμμάχων, μια συνεισφορά που είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση των Δυνάμεων του Άξονα απο σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις τους με αποτέλεσμα  να γύρει η επιχειρησιακή ” πλάστιγγα” υπέρ των Συμμάχων και να δρομολογηθεί έτσι η οριστική νίκη επί του Χίτλερ και όσων συνέπραξαν μαζί του.