Της Μαρίνας Μπαμπαλιάρη
Οπως είναι γνωστό σε όλους ο κύριος Τσίπρας είναι ένα “λάθος” του κυρίου Αλαβάνου ο οποίος έκρινε κάποια στιγμή ότι ο ίδιος δεν είχε άλλα να προσφέρει και επέλεξε(έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται ο ίδιος) έναν νεότερο και ταλαντούχο για την προεδρεία του κόμματος τότε Συνασπισμού μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ, τον κύριο Τσίπρα. Ο ίδιος ο κύριος Αλαβάνος σε παλαιότερη συνέντευξή του τo 2018 στο ΣΚΑΪ, χαρακτήρισε μετέπειτα βέβαια, τον κύριο Τσίπρα “πραξικοπηματία πολιτικό και τον ΣΥΡΙΖΑ «διεφθαρμένο κόμμα ως προς την πολιτική του ακεραιότητα, γιατί εξαπάτησε τον ελληνικό λαό.
Σήμερα οκτώ χρόνια μετά, έχουμε μετά από την παραίτηση του κυρίου Τσίπρα, στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ τον κύριο Στ.Κασσελάκη, ο οποίος όπως έγινε γνωστό ήταν επιλογή του κυρίου Τσίπρα για το ψηφοδέλτιο επικρατείας, γεγονός που υπήρξε η αφετηρία των μετέπειτα εξελίξεων, που οδήγησαν τον κύριο Κασσελάκη στην προεδρεία του κόμματος.
Αυτή ακριβώς η εξέλιξη και η επιλογή ενός ανθρώπου με καθόλου εμφανή και σαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά, κατέδειξε ότι ένα από τα σημαντικά θέματα που δεν έλυσε ο κύριος Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ήταν η ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος.
Ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε να ξεκαθαρίσει το ιδεολογικό στίγμα του κόμματος του, γεγονός που όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων του στοίχισε ακριβά. Η έλλειψη ευδιάκριτου ιδεολογικού στίγματος δεν επέτρεψε την πραγματοποίηση της πολυπόθητης διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι αποδέκτες της προτροπής συμμετοχής δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ακριβώς τον προσανατολισμό του κόμματος με το οποίο εκαλούντο να συμπράξουν. Ταυτόχρονα η έλλειψη αυτή σαφούς προσανατολισμού, επέτρεψε τη λήψη κάποιων αποφάσεων, όπως για παράδειγμα τη συμμετοχή του κυρίου Τσίπρα στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα, ως παρατηρητή, ενώ είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Τέτοιες αποφάσεις συντήρησαν τη σύγχυση σχετικά με την ιδεολογία, οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε σταδιακή πτώση και τελικά συντριβή.
Το χειρότερο όμως όλων, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο κύριος Τσίπρας παραιτήθει-αποχώρησε απο την προεδρία του κόμματος, αφήνοντας τη χώρα χωρίς ενεργή αξιωματική αντιπολίτευση με ότι αυτό συνεπάγεται και τα στελέχη του κόμματος που ως τώρα τον στήριζαν, χωρίς καθοδήγηση και με την υποχρέωση να βγάλουν αυτά το ”φίδι από την τρύπα” . Οτι διασώζεται σήμερα από τον άλλοτε κραταιό ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στην πολιτική υπευθυνότητα στελεχών όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Σωκράτης Φάμελλος, η Εφη Αχτσιόγλου, ο Δημήτρης Παπαδημούλης και πολλών άλλων .
Σ” αυτούς εναπόκειται το έργο της μέσα απο το επικείμενο συνέδριο αποσαφήνισης της ιδεολογικής ταυτότητας του κόμματος, με ξεκάθαρες πολιτικές και όχι επαμφοτερίζουσες θέσεις, άλλοτε λίγο δεξιά (κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου) και άλλοτε αριστερά και βέβαια με λίγο κέντρο στη μέση, για ποικιλία.
Η αδυναμία του κ.Τσίπρα με βάση τα παραπάνω, θα πρέπει να θεωρηθεί και ως ένας από τους κύριους λόγους για την ανάδειξη του απολιτίκ κυρίου Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος με ότι συνέπειες μπορεί αυτό να έχει για το κόμμα αλλά και για τη χώρα.
