Της Μαρίνας Μπαμπαλιάρη 

Τα καλύτερα μας χρόνια, ένας θυελλώδης έρωτας δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων που συναντιούνται ενώ σπουδάζουν και ερωτεύονται δυνατά παρά τις διαφορές τους.

Το αριστούργημα του Σίντει Πόλακ του 1973 που έγραψε τη δική του ιστορία στον κινηματογράφο, μας διδάσκει πως  “Οι άνθρωποι μετράνε περισσότερο από κάθε αξία και κάθε σκοπό.”

Η ιστορία δύο ανθρώπων που ζουν ένα δυνατό έρωτα αλλά υπάρχει ανάμεσα τους έντονα η σύγκρουση αξιών που τελικά τους χωρίζει, καθώς ο έρωτας δεν είναι αρκετός όταν υπάρχει σύγκρουση αξιών και ιδεολογιών.

Η Κέιτι (Μπάρμπρα Στρέιζαντ) είναι πρόεδρος της κομμουνιστικής νεολαίας,  Εβραία,δυναμική,παθιασμένη με την τα δικαιώματα και την ιδεολογία, πολιτικοποιημένη και οικονομικά ανεξάρτητη καθώς εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές της.

Ο Χάμπελ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) είναι καλομαθημένος, γοητευτικός, συγγραφέας αδιάφορος για την πολιτική και την ιδεολογία. Θα ζήσουν μια υπέροχη ιστορία αγάπης με συγκρούσεις, που τελειώνοντας  το κολέγιο θα διακοπεί και οι δρόμοι τους θα χωρίσουν . Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ξανασυναντηθούν καθώς ο έρωτάς τους δεν έχει χαθεί και θα  παντρευτούν. Οι μεγάλες διαφορές τους όμως είναι αγεφύρωτες και δεν θα μπορέσουν να μείνουν μαζί, αν και αγαπιούνται.

Ολα όσα έζησαν ξαναγυρίζουν στο μυαλό τους και στο μυαλό μας ακούγοντας το υπέροχο τραγούδι “The way we were”. Η Κέιτι , λίγο πριν χωρίσουν θυμάται όλα όσα έζησαν μαζί, θυμάται την διαφωνία τους  “Οι άνθρωποι μετράνε περισσότερο από κάθε αξία και κάθε σκοπό” μέσα στο φανατισμένο πλήθος μαζί με τους άλλους αντιδρώντες αντιτάσσει στην επιτροπή την πρώτη τροπολογία. Ο Χάμπελ αντιδρά στη γυναίκα του, φωνάζοντας οργισμένος. Εκείνη του απαντά ότι “οι άνθρωποι είναι οι αξίες τους”.

“Για ποια διακήρυξη δικαιωμάτων μου μιλάς, για ποια ελευθερία λόγου; Πότε δεν είχαμε, ούτε θα έχουμε ελευθερία λόγου σε αυτή την χώρα. Δεν είμαστε στο πανεπιστήμιο Κέιτι. Αυτή είναι πολιτική για μεγάλους και είναι ηλίθια και επικίνδυνη. Κι όταν τελειώσουν όλα αυτά και κάποιος φασίστας παραγωγός χρειαστεί κάποιον κομμουνιστή σκηνοθέτη να σώσει την ταινία του θα δουλέψουν μαζί σαν να μην τρέχει τίποτα. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα έχει σημασία.” της λέει εκείνος.

Θυμάται τα όνειρά που έκαναν αλλά δυστυχώς δεν κράτησαν “Δεν θα ήταν υπέροχο, αν ήμασταν γέροι και είχαμε επιβιώσει από όλα αυτά” λέει η Κέιτ πριν χωρίσουν οριστικά.

Η ταινία προτάθηκε για 6 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και Α` γυναικείου ρόλου για τη Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Πρωταγωνιστής ο γοητευτικός και μοναδικός Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Ενας σπουδαίος και βραβευμένος με δύο ‘Οσκαρ ηθοποιός σκηνοθέτης και ακτιβιστής.

Φωτογραφίες facebook “The way we were”