Του Γ. Δημητρακόπουλου
Πραγματοποιήθηκε τελικά η πολυσυζητημένη επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας κ. Ρ.Τ. Ερντογάν στην Αθήνα και η όπως ορίζει το πρωτόκολλο συνάντηση του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κα Α. Σακελλαροπούλου και στη συνέχεια με τον Πρωθυπουργό κ. Κ. Μητσοτάκη. Αν και η επίσκεψη έγινε στα πλαίσια της συνεδρίασης του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας -Τουρκίας, δόθηκε, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο μετά τα όσα έχουν προηγηθεί στις σχέσεις των δύο χωρών την τελευταία περίοδο μετά τους σεισμούς στην Τουρκία και την Ελληνική στάση απέναντι στη γείτονα, μεγάλη δημοσιότητα εντός και εκτός Ελλάδας. Και βέβαια δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκαν οι συναντήσεις του Τούρκου προέδρου και στη συνέχεια των αντιπροσωπειών των δύο χωρών, οι φωτογραφίες, τα χαμόγελα και οι χειραψίες θύμιζαν Χολυγουντιανό τοπίο λίγη ώρα πριν την τελετή απονομής των Βραβείων Όσκαρ.
Αυτό όμως που τράβηξε την προσοχή όλων, ήταν η υπόκλιση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών κ. Γ. Γεραπετρίτη προς τον κ. Ερντογάν τη στιγμή που ο τελευταίος εισήρχετο στο προεδρικό Μέγαρο. Η επιεικώς ακατανόητη αυτή ενέργεια του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας ενώπιον του ” Σουλτάνου “, θύμισε έναν εκ των ηρώων του Θεάτρου των Σκιών, τον Χατζηαβάτη ο οποίος υποκλίνεται στη θέα του Βεζύρη, προσθέτοντας συνήθως και τη φράση ” Είμαι στας διαταγάς σας αφέντη. Γής ,γεφύρι να γίνω να με πατείτε *** “. Προφανώς ο κ.Γεραπετρίτης, άπειρος σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο της διπλωματίας και της εξωτερικής πολιτικής δεν γνωρίζει και δεν φρόντισε να μάθει ότι ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας εκπροσωπεί την Ελλάδα διεθνώς και έχει την ευθύνη της προάσπισης των εθνικών συμφερόντων και ως εκ τούτου δεν υποκλίνεται μπροστά σε Κ-α-ν-ε-ν-α-ν ξένο ηγέτη ή ομόλογό του.
Πέρα όμως απο τις σκηνικές παρουσίες και τα φωτογραφικά εφέ, υπάρχει και η ουσία της συνάντησης του Τούρκου προέδρου με τον Έλληνα Πρωθυπουργό , που αποτυπώνεται στην κοινή Διακήρυξη που υπογράφηκε και ανακοινώθηκε μετά το πέρας των εργασιών του Συμβουλίου Συνεργασίας. Η Διακήρυξη αυτή περιλαμβάνει μια σειρά απο κανόνες που οι δύο πλευρές θα πρέπει να τηρούν στο μέλλον ώστε να αποφεύγονται οι εντάσεις και να διατηρείται το κλίμα φιλίας ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας, που όπως ειπώθηκε είναι επιθυμία και απόφαση και των δύο πλευρών, και να είναι δυνατόν να προωθούνται όσες συμφωνίες συνεργασίας αποφασίστηκαν και υπογράφηκαν σε διάφορους τομείς όπως οι τομείς του εμπορίου, της ενέργειας του τουρισμού κ.ά.
Δυστυχώς όμως το βαρύγδουπο περιεχόμενο της Διακήρυξης αναιρείται στην ουσία απο την προτελευταία παράγραφο η οποία ορίζει ότι: “.. Αυτή η Διακήρυξη δεν αποτελεί Διεθνή Συμφωνία δεσμευτική για τα μέρη κατά το Διεθνές Δίκαιο. Καμία πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα Μέρη..”
Παρά την σημαντική αυτή παράγραφο τόσο οι συνομιλίες των δύο ηγετών όσο και αυτή καθαυτή η Διακήρυξη πλέον αποτελούν γεγονότα, όπως όμως σημειώνει σε ένα άρθρο του ο διακεκριμένος Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Greg Grandin, η αλήθεια δεν βρίσκεται στα γεγονότα αλλά στις ερωτήσεις που διατυπώνουμε για τα γεγονότα αυτά .
Έτσι διαβάζοντας το κείμενο και την συγκεκριμένη παράγραφο εύλογα θέτουμε το ερώτημα ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο συμπεριελήφθη η συγκεκριμένη παράγραφος που ουσιαστικά καθιστά το περιεχόμενο της Διακήρυξης ” γράμμα κενό ” ; Τι συζητήθηκε στη διάρκεια της συνάντησης του Τούρκου Προέδρου με τον Έλληνα Πρωθυπουργό που είχε ως αποτέλεσμα την συμπερίληψη της παραγράφου αυτής στο τελικό κείμενο της Διακήρυξης; Θα το μάθουμε ποτέ;
Βέβαια ο χρόνος και η εφεξής συμπεριφορά της Τουρκίας θα δείξουν αν ο κ. Ερντογάν πιστεύει πραγματικά όσα ανέφερε στη διάρκεια της επίσκεψης του στην Αθήνα ή αν απλώς αντιμετωπίζοντας προβλήματα με τις ΗΠΑ και τους λοιπούς Ευρωπαίους Συμμάχους εκμεταλλεύτηκε τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και υποσχέσεις για την πορεία τους στο μέλλον ,προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει για να αποκτήσει οφέλη τόσο απο τις ΗΠΑ όπως τα F-16 , όσο και απο τους άλλους Ευρωπαίους Συμμάχους. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης του προσέφερε , απλόχερα αυτή τη δυνατότητα. Το μέλλον θα δείξει αν έπραξε σωστά ή όχι.
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος.
*Ο Γιώργος Δημητρακόπουλος είναι διεθνολόγος, ανήκει στην παλαιότερη εκδοτική οικογένεια που δραστηριοποιείται στον περιφερειακό τύπο με την εφημερίδα Ελευθερία της Λάρισας. ‘Εχει διατελέσει σύμβουλος Πρωθυπουργού, σύμβουλος του υπουργού Εξωτερικών, Διευθυντής της εφημερίδας ”Ελευθερία”, επί σειρά ετών Ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος της ”Ελευθεροτυπίας”.
*** Μάνου Ξανθού ” Ο Γάμος του Μπαρμπαγιώργου και ο Καραγκιόζης Νύφη “
